Stosownie do brzmienia art. 187 § 1 kodeksu pracy pracownica karmiąca dziecko piersią ma prawo do dwóch półgodzinnych przerw w pracy wliczanych do czasu pracy. Pracownica karmiąca więcej niż jedno dziecko ma prawo do dwóch przerw w pracy, po 45 minut każda. Przerwy na karmienie mogą być na wniosek pracownicy udzielane łącznie.

Czego i kiedy może wymagać pracodawca od młodej matki?

Co istotne, zasada wskazana w powyższym przepisie nie wprowadza żadnych przesłanek dotyczących wieku dziecka. Oznacza to, że prawo do przerw w pracy przysługuje młodej matce, przez cały okres karmienia piersią. Dla potwierdzenia prawa pracownicy, pracodawca może żądać zaświadczenia lekarskiego stwierdzającego fakt karmienia piersią oraz jego aktualizacji w przypadku długotrwałego karmienia.

Pracownicy zatrudnionej przez czas krótszy niż 4 godziny dziennie przerwy na karmienie nie przysługują. Jeżeli czas pracy pracownicy nie przekracza 6 godzin dziennie, przysługuje jej jedna przerwa na karmienie (art. 187 § 2 kodeksu pracy).

Formy przerwy na karmienie piersią

Na wniosek pracownicy przerwy na karmienie mogą być udzielane łącznie. Pracownica karmiąca dziecko piersią ma więc prawo łączyć przysługujące jej przerwy i rozpoczynać pracę później albo kończyć ją wcześniej (lub też wykorzystać połączona przerwę na karmienie w środku dnia, zależnie od jej potrzeb).

Co istotne, przerwy na karmienie piersią podlegają wliczeniu do czasu pracy. W czasie tych przerw pracownica ma prawo do wynagrodzenia w takiej wysokości, w jakiej przysługiwałoby jej wynagrodzenie, gdyby w tym czasie świadczyła pracę. 

Przytoczony przepis ma na celu realizację prawa dziecka do prawidłowego rozwoju, wobec czego Kancelaria zachęca młode matki do korzystania z przysługujących im praw, w czym chętnie udzieli im niezbędnego wsparcia prawnego.